ER ÞETTA SAMI MAÐURINN SEM SESTUR ER Í BANKARÁÐ GLITNIS OG TÓK ÓFRJÁLSRI HENDI EFNI ANNARS MANNS OG NOTAÐI ORÐRÉTT SEM SITT EIGIÐ Í KANDIDATSRITGERÐ VIÐ H.Í. ? - VAR SVIPTUR TITLINUM CANDIDATUS JURIS ÞÁ - EF SAMI, TREYSTA MENN ÞÁ SLÍKUM MANNI Í BANKARÁÐ ?

Hér á eftir kemur samantekt predikarans á greinarskrifum og blaðafréttum um mál Vilhjálms Hans Vilhjálmssonar frá því ritstuldarmál hans kom upp um árið.

Það þótti með ólíkindum á þeim tíma að hann fékk að gera nýja ritgerð. Menn sögðu það ekki vera þekkt í háskólasamfélögum heimsins sem eru vönd að virðingu sinni, að heimila slíkt eftir þvílíka meðferð stúdents á efni annars manns í ritgerð sinni til kandidatsprófs.

Mál manna var að hann hafi notið ætternis síns - áhrifa föðurins. Hér skal ekki felldur neinn dómur um það, en vissulega var þetta hið einkennilegasta mál eins og fram kemur í áður birtum opinberum skrifum um málið og hér eru birt .

“Tæplega helmingur meginmáls ritgerðarinnar, þ.e. 16 síður af 37, var tekinn meira og minna orðréttur úr texta sem annar maður hafði samið án þess að heimildar væri getið.”  

Fimmtudaginn 20. september, 2001 - Innlendar fréttir

"Lögfræðingur sviptur kandídatstitli sínum

DEILDARFUNDUR Lagadeildar Háskóla Íslands samþykkti í gær að svipta Vilhjálm Hans Vilhjálmsson lögfræðing kandídatstitli og afturkallaði einkunn sem hann fékk fyrir lokaritgerð sem hann skrifaði við deildina. DEILDARFUNDUR Lagadeildar Háskóla Íslands samþykkti í gær að svipta Vilhjálm Hans Vilhjálmsson lögfræðing kandídatstitli og afturkallaði einkunn sem hann fékk fyrir lokaritgerð sem hann skrifaði við deildina. Jafnframt samþykkti fundurinn að heimila Vilhjálmi að skrifa nýja ritgerð við Lagadeild eins og hann hafði óskað eftir að fá að gera. Mál Vilhjálms kom upp í kjölfar þess að Úlfar Hauksson stjórnmálafræðingur vakti athygli Lagadeildar á að kafla úr ritgerð sem hann skrifaði við Félagsvísindadeild Háskólans væri að finna orðrétta í ritgerð Vilhjálms. Ekkert var vísað til ritgerðar stjórnmálafræðingsins í ritgerðinni og hennar var ekki getið í heimildaskrá. Vilhjálmur bar fyrir sig að hann hefði fengið sent efni frá þriðja aðili í tölvupósti til frjálsrar notkunar. Ekki náðist í Pál Sigurðsson, forseta Lagadeildar í gær, en samkvæmt heimildum Morgunblaðsins fékk Lagadeild afrit af tölvupóstinum og kemur þar fram að Úlfar Hauksson sé höfundur textans. Í bréfi sem Úlfar sendi Lagadeild í ágúst kemur fram að Vilhjálmur hafi í fyrra óskað eftir upplýsingum frá upplýsingafulltrúa ESB um sjávarútvegsstefnu ESB og að fulltrúinn hafi sent ræðu sem Úlfar flutti í mars í fyrra á málþingi í Brussel til Vilhjálms, en ræðan var byggð á BA-ritgerð Úlfars og greinum sem birst höfðu eftir hann í tímaritinu Ægi. "Vilhjálmi ætti því að hafa verið fullkomlega ljóst að textinn væri eftir mig og að ég hefði flutt hann opinberlega," segir í bréfi Úlfars. Í tillögunni sem samþykkt var á deildarfundi Lagadeildar og deildin sendi til fjölmiðla segir: "Deildarfundur samþykkir, að einkunn fyrir kanídatsritgerð Vilhjálms Hans Vilhjálmssonar, er nefnist "Um íslenska fiskveiðistjórnkerfið og sjávarútvegsstefnu Evrópusambandsins og stöðu kvótakerfisins við hugsanlega aðild Íslands að ESB", sem hann hlaut 18. maí 2000, ásamt viðurkenningu deildarinnar á að hann hafi lokið embættisprófi, sæti afturköllun frá deginum í dag að telja. Sú ákvörðun haggar ekki gildi þeirra einkunna, er hann hlaut við deildina í öðrum náms- og prófgreinum. Jafnframt samþykkir deildarfundur, að veiting lærdómstitilsins "candidatus juris" er Lagadeildin veitti honum 24. júní 2000 að afloknu embættisprófi hans, sæti afturköllun frá sama tíma. Þá samþykkir deildarfundur fyrir sitt leyti, að heimila honum að rita kandídatsritgerð að nýju enda fullnægi hann almennum skilyrðum um skráningu og önnur atriði." "

Sunnudaginn 30. september, 2001 - Sunnudagsblað

"Viðmið um heimildanotkun á reiki

Lög og réttur eftir Pál Þórhallsson

Háskóli Íslands, lagadeild, lögfræði. ÞAÐ hefur löngum verið snar þáttur í akademísku námi að nemendur tileinki sér sjálfstæð, heiðarleg vinnubrögð og skilmerkilega sé gerð grein fyrir því í ritgerðum hvar fanga hefur verið leitað. ÞAÐ hefur löngum verið snar þáttur í akademísku námi að nemendur tileinki sér sjálfstæð, heiðarleg vinnubrögð og skilmerkilega sé gerð grein fyrir því í ritgerðum hvar fanga hefur verið leitað. Ritstuldur er því brot sem hvarvetna er litið alvarlegum augum við háskóla. Tilkoma Netsins hefur valdið miklum vanda í þessu sambandi þar sem nemendur geta skipst á ritgerðum án þess að kennarar hafi tök á að koma auga á hvaðan efnið er komið. Haft er fyrir satt að nú séu í boði mörg hundruð vefsetur á Netinu sem bjóði nemendum ritgerðir við flest tækifæri, sjá t.d. http://www.schoolsucks.com.  Einnig eru til vefir sem berjast gegn þessu fyrirbæri samanber http://www.plagiarism.org. Af augljósum ástæðum verður ritstuldur eða önnur ótilhlýðileg hagnýting á hugverkum annarra seint jafnumfangsmikið vandamál á Íslandi og á stærri málsvæðum. Þess vegna hefur mál það sem kom upp við lagadeildina í haust vakið mikla athygli á meðan það þætti heldur hversdagslegt annars staðar og yrði fráleitt blaðamatur. Kemur þar einnig til að lagadeildin hefur verið ákaflega vönd að virðingu sinni hingað til og þekkt fyrir að gera miklar kröfur til nemenda sinna.

Lagadeild átti fárra kosta völ

Í greinargerð fyrir þeirri ákvörðun lagadeildar að svipta Vilhjálm H. Vilhjálmsson kandídatsnafnbót sem send var fjölmiðlum síðastliðinn fimmtudag eru málavextir raktir og rök borin fram. Við lestur greinargerðarinnar verður ekki annað séð en að óhjákvæmilegt hafi verið að taka þessa ákvörðun og þá ekki endilega í lagalegum skilningi heldur með tilliti til orðspors deildarinnar. Tæplega helmingur meginmáls ritgerðarinnar, þ.e. 16 síður af 37, var tekinn meira og minna orðréttur úr texta sem annar maður hafði samið án þess að heimildar væri getið. Er rakið hvernig kandídatinn komst yfir efnið og hvaða skilaboð fylgdu með frá upplýsingafulltrúa ESB en allt hefur það verið rækilega tíundað í fjölmiðlum. Segir í greinargerðinni að kandídatinum hafi hlotið að vera ljóst að hann væri að nota höfundarverk nafngreinds manns án þess að afla sér leyfis. Þessi háttsemi hafi verið andstæð lögum og óskráðri meginreglu svo og góðum siðum varðandi akademísk vinnubrögð við samningu rannsóknarritgerðar. Það er rík ástæða fyrir lagadeild að gera strangar kröfur um heiðarleg vinnubrögð. Hún hefur haft einkarétt á að útskrifa lögfræðinga, starfsstétt sem svo aftur hefur einkarétt samkvæmt lögum eða venju á ýmsum þýðingarmiklum störfum þjóðfélaginu. Nægir að nefna að dómarar, sem fara með mikilvægan þátt ríkisvalds, eru skilyrðislaust lögfræðimenntaðir.

Hvaða kröfur eru gerðar?

Þótt þetta mál varði auðvitað fyrst og fremst einn einstakling þá fer ekki hjá því að það vakni spurningar um hvort almennt sé nógu vel staðið að málum í lagadeild hvað varðar leiðbeiningar til nemenda um hvað séu fræðilega viðurkennd vinnbrögð. Fram kemur að í ritgerðinni var hvergi vísað beint í rit eftir aðra menn heldur látið duga að hafa heimildaskrá aftast. Það kemur verulega á óvart að slík ritgerð skyldi teljast tæk sem lokaritgerð í lögfræði burtséð frá þeim annmörkum sem síðar komu í ljós. Þá vekur það auðvitað líka spurningar hvort menn geti hikstalaust tekið kafla úr stjórnmálafræðiritgerð og nýtt í lögfræðilegum skrifum. Á ekki nálgun þessara tveggja fræðigreina að vera ólík með einhverjum hætti? Í þessu sambandi hljóta menn að staldra við umsögn leiðbeinandans og prófdómarans sem rakin er í greinargerð lagadeildar. Þeir segja meðal annars: "Þrátt fyrir þann hnökra að tilgreina ekki heimildina, sem nemandinn kveðst ekki hafa vitað til að hefði birst á prenti, og talsverða hnökra um efnisvalið, metum við málið svo að þeir hefðu ekki leitt til þess að einkunn hefði verið lækkuð í falleinkunn. Við þetta mat er m.a. litið til þess að hluti efnisins var úr heimild, sem tilgreind var í ritgerðinni, en aðrir hlutar þess mismikilvægir og lutu mjög að lýsingu á staðreyndum og öðrum þekktum atriðum sem m.a. höfðu komið fram í fyrirlestrum undirritaðs kennara. Einnig er litið til ritgerðarinnar að öðru leyti. Með hliðsjón af framangreindu teljum við að ekki sé fullnægjandi ástæða til þess að próf viðkomandi verði ómerkt." Þessi umsögn var gerð á því stigi þegar ekki var ljóst hvaðan nákvæmlega efnið, sem farið var svo frjálslega með, var komið og mótast sjálfsagt af því. Samt er erfitt að fá botn í hana. Leiðbeinandinn og prófdómarinn virðast vera að segja að jafnvel þótt þeir hefðu vitað, þegar einkunn var gefin, að hartnær helmingur meginmálsins var skrifaður af öðrum manni en nemandanum þá hefðu þeir ekki fellt hann! Maður spyr sig, hvar eru mörkin eiginlega dregin? Hlýtur það ekki að vera aðalmarkmiðið með gerð ritgerðar að þar sýni menn að þeir séu færir um sjálfstæð, akademísk vinnubrögð? Ef drjúgur hluti er fenginn beint frá öðrum þá er auðvitað ekki um slíkt að ræða. Lagadeild hefði gjarnan mátt láta í ljósi að hún væri ekki sammála þessari afstöðu. Þess í stað segir hún: "Í bréfi Stefáns Más Stefánssonar prófessors, umsjónarkennara með viðkomandi kandídatsritgerð, og prófdómarans, Jóns Ögmundar Þormóðssonar skrifstofustjóra, til deildarforseta, dags. 5. september 2001 ... er einvörðungu fjallað um einkunn, miðað við að umrædd gögn hefðu verið notuð í góðri trú, en þar er hins vegar ekki tekin afstaða til þess, hvort framin hafi verið brot á gildandi reglum og afleiðinga þess." Hvað er góð trú í þessu sambandi? Það er vissulega ekki jafnalvarlegt að notfæra sér efni annars manns í háskólaritgerð með leyfi og án hans leyfis. Annað varðar við höfundarlög en hitt ekki. Hvort tveggja hlýtur hins vegar - ef heimildar er ekki getið - að vera í sjálfu sér jafnmikið brot á meginreglum um það hvernig eigi að vinna fræðiritgerðir með heiðarlegum hætti.

Lögfræðingar líti í eigin barm

Það er ákaflega auðvelt að fyllast vandlætingu þegar mál af þessu tagi kemur upp. Menn skyldu samt heldur líta í eigin barm og spyrja hvort þeir hafi alltaf sjálfir farið rétt með heimildir. Mjög misjafnt er hvernig lögfræðingar og meira að segja lagaprófessorar standa þar að verki. Í litlu samfélagi komast menn gjarnan upp með slakleg vinnubrögð því enginn þorir að halda uppi gagnrýni. Í stærri þjóðfélögum ríkir samkeppni milli háskóla og gagnkvæmt aðhald þar sem slök fræðimennska er umsvifalaust skotin í kaf. Það hvarflar því að manni að mál Vilhjálms megi að einhverju leyti rekja til þess að viðmið um hvernig standa eigi að verki séu á reiki meðal annars vegna þess að lærimeistararnir, og þá er ég ekki að tala um einstaka menn, eru ekki með þessa hluti alveg á hreinu sjálfir.

Stjórnsýsluþátturinn

Eins og fram hefur komið í fjölmiðlum getur Vilhjálmur skotið ákvörðun lagadeildar til háskólaráðs. Þaðan mætti svo skjóta málinu til áfrýjunarnefndar háskóla. Lögmaður Vilhjálms hefur haldið því fram að það skorti lagaheimild fyrir ákvörðun lagadeildar. Það er vissulega rétt að engar skráðar reglur eru um það hvernig eigi að taka á máli sem þessu innan Háskóla Íslands eða deilda hans. Lagadeild byggir að verulegu leyti á óskráðum meginreglum. Þessum skorti á skráðum reglum sem og hugsanlegum formgöllum á meðferð málsins má auðvitað bera við ef vilji er fyrir hendi aðhalda málinu til streitu. Margir velta því sjálfsagt fyrir sér hvernig á því stendur að Vilhjálmur sætti sig ekki við ákvörðun sem hann bað sjálfur um með bréfi í ágústlok. Lagadeild byggir einmitt á því í ákvörðun sinni að kandídatinn hafi sjálfur óskað eftir að fá að skrifa nýja ritgerð og að embættisprófið yrði ómerkt. Málið er samt ekki svona einfalt. Áðurnefnd umsögn leiðbeinanda og prófdómara þar sem þeir töldu að ritgerðin hefði þrátt fyrir allt ekki hlotið falleinkunn gaf Vilhjálmi auðvitað byr undir báða vængi. Er spurning hvort bréf lögmanns hans til lagadeildar 13. september þar sem allur réttur er áskilinn til að bera fram andmæli og bent á að deildin geti ekki hnekkt niðurstöðu umsjónarkennara og prófdómara verði ekki að túlkast sem afstöðubreyting Vilhjálms að þessu leyti.

Viðurlög

Heyrst hafa dæmi þess að til séu háskólar erlendis þar sem rithnupl eða önnur stórlega vafasöm meðferð heimilda varði skilyrðislausum brottrekstri. Má í því ljósi segja að það sé allvel sloppið að fá að skila inn nýrri ritgerð og halda einkunn í öllum öðrum námskeiðum. Ýmsir innan háskólans velta því nú fyrir sér hvort þessar verði málalyktir eða hvort háskólayfirvöld eigi með einhverjum hætti að láta málið til sín taka. Samkvæmt lögum um Háskóla Íslands er það rektor sem hefur agavald yfir nemendum. Hann getur veitt áminningar eða jafnvel beitt brottrekstri tímabundið eða fyrir fullt og allt. Ef Vilhjálmur innritast á ný á 5. ár laganáms er spurning hvort agavald rektors yfir honum rakni ekki við á ný. Kynni hann að vilja taka strangar á málum en lagadeildin gerði til þess meðal annars að senda skýr skilaboð til annarra nemenda um að krafan um sjálfstæð, heiðarleg vinnubrögð sé ekkert grín. Aftur á móti kann að vera erfitt um vik að grípa fram fyrir hendur lagadeildar þegar reglur um þetta efni eru að miklu leyti óskráðar eins og fyrr segir. Sýnir það þó best að nauðsynlegt er að festa í lög reglur um málsmeðferð þegar mál af þessu tagi koma upp.Höfundur er lögfræðingur á mannréttindaskrifstofu Evrópuráðsins. Skoðanir sem fram kunna að koma í þessari grein eru á ábyrgð höfundar. Vinsamlegast sendið ábendingar um efni til [e-mail]. "  

Föstudaginn 22. febrúar, 2002 - Innlendar fréttir

"Áminntur af rektor

PÁLL Skúlason, rektor Háskóla Íslands, hefur áminnt Vilhjálm H. Vilhjálmsson, nema við lagadeild HÍ, fyrir brot á reglum um notkun heimilda í ritgerðum við HÍ. PÁLL Skúlason, rektor Háskóla Íslands, hefur áminnt Vilhjálm H. Vilhjálmsson, nema við lagadeild HÍ, fyrir brot á reglum um notkun heimilda í ritgerðum við HÍ. Í september svipti lagadeild skólans Vilhjálm lögfræðingstitli og afturkallaði einkunn sem hann fékk fyrir lokaritgerð sína, en heimilaði honum að skrifa nýja ritgerð við deildina. Rektor segir að Vilhjálmur fái nú að ljúka námi en hvergi megi út af bera hér eftir ellegar verði honum vikið úr skólanum. "

Þriðjudaginn 25. september, 2001 - Innlendar fréttir

"Ósamræmi í yfirlýsingu kandidats

ÓSAMRÆMI er á milli frásagnar Vilhjálms H. Vilhjálmssonar lögfræðings af tölvupóstsendingum Aðalsteins Leifssonar varðandi heimildanotkun í kandidatsritgerð Vilhjálms, og tölvupóstsins, sem Aðalsteinn sendi á sínum tíma. ÓSAMRÆMI er á milli frásagnar Vilhjálms H. Vilhjálmssonar lögfræðings af tölvupóstsendingum Aðalsteins Leifssonar varðandi heimildanotkun í kandidatsritgerð Vilhjálms, og tölvupóstsins, sem Aðalsteinn sendi á sínum tíma. Í yfirlýsingu, sem Vilhjálmur sendi frá sér sl. fimmtudag kveðst hann hafa notað brot úr fyrirlestri Úlfars Haukssonar í þeirri "góðu trú að Aðalsteinn væri höfundur þess", og honum hafi verið ókunnugt um uppruna efnisins. Aðalsteinn Leifsson sendi Vilhjálmi hins vegar tölvupóst dagsettan 8. mars 2000 ásamt viðhengjum. Í póstinum, sem Morgunblaðið hefur undir höndum, segist Aðalsteinn senda Vilhjálmi skilaboð í Word-skjali merktu villi.doc og er skjalið ennfremur efst á lista yfir fjögur viðhengi. Í þessu fyrsta viðhengi er Vilhjálmi meðal annars gerð grein fyrir að Aðalsteinn sé ekki höfundur alls efnisins þar sem segir: "Góðan dag Villi! Afsakaðu að ég sendi þér ekki línu fyrr en ég hef verið upp fyrir haus í stórum verkefnum og þurfti auk þess að taka smá frí vegna flutninga og veikinda. Meðfylgjandi er fyrirlestur sem Úlfar Hauksson hélt fyrir skömmu um mögulega aðild Íslands að sjávarútvegsstefnu ESB á fundi í Brussel og ennfremur eldri grein sem ég skrifaði um sama mál." Síðar í sama viðhengi minnist Aðalsteinn í tvígang aftur á Úlfar. Í yfirlýsingu frá Vilhjálmi er þetta staðfest þar sem hann segir: "Í einu af þessum viðhengjum kom fram að eitt þeirra væri fyrirlestur sem Úlfar Hauksson stjórnmálafræðingur flutti á fundi í Brussel. Það viðhengi, eins og hin, var þó algjörlega ómerkt." Í næstu setningu í sömu yfirlýsingu segir Vilhjálmur: "Tveimur mánuðum síðar notaði ég hluta af þessu efni ásamt öðrum heimildum við gerð kandidatsritgerðar minnar í þeirri góðu trú að Aðalsteinn væri höfundur þess. [...] Þegar mér varð ljóst hvernig málum var háttað, en það var í kjölfarið á kvörtun Úlfars Haukssonar til lagadeildar, hafði ég þegar samband við Úlfar og skýrði honum frá málavöxtum. Ég bað hann afsökunar á þessum mistökum mínum og ítrekaði við hann að mér hefði verið ókunnugt um uppruna efnisins." Mál Vilhjálms kom upp í kjölfar þess að Úlfar Hauksson stjórnmálafræðingur vakti athygli lagadeildar á að kafla úr ritgerð sem hann skrifaði væri að finna orðréttan í ritgerð Vilhjálms. Ekkert var vísað til ritgerðar stjórnmálafræðingsins í ritgerðinni og hennar var ekki getið í heimildaskrá. Vilhjálmur bar fyrir sig að hann hefði fengið sent efni frá þriðja aðila, Aðalsteini Leifssyni, í tölvupósti til frjálsrar notkunar. Lagadeild fékk afrit af tölvupóstinum og kemur þar fram eins og fyrr segir að Úlfar Hauksson er höfundur textans. Ekki náðist í Vilhjálm H. Vilhjálmsson. Sigurður G. Guðjónsson hrl., lögmaður Vilhjálms, sagði skjólstæðing sinn staddan í útlöndum en vildi annars ekki tjá sig um málið.""

 

 

Innlent |mbl.is | 19.9.2001 | 17:55

"Kandídatsritgerð í lögfræði afturkölluð

Á deildarfundi lagadeildar Háskóla Íslands í dag var samþykkt að afturkalla kandídatsritgerð Vilhjálms H. Vilhjálmssonar, Um íslenska fiskveiðistjórnunarkerfið og sjávarútvegsstefnu Evrópusambandsins og stöðu kvótakerfisins við hugsanlega aðild Íslands að ESB. Jafnframt afturkallaði lagadeild viðurkenningu á því að Vilhjálmur hefði lokið embættisprófi og lærdómstitillinn candidatus juris, sem deildin veitti Vilhjálmi, var einnig afturkallaður. Deildarfundurinn samþykkti að heimila Vilhjálmi að rita kandídatsritgerð að nýju að fullnægðum almennum skilyrðum um skráningu og önnur atriði.Vilhjálmur var sakaður um að hafa tekið efni upp úr ritgerð sem skrifuð var við félagsvísindadeild. Hlutar ritgerðarinnar birtust síðar sem blaðagreinar en Vilhjálmur fékk þær sendar í tölvupósti frá þriðja aðila án þess að þar væri getið hvar þær hefðu birst og notaði Vilhjálmur efnið í ritgerð sína.

Eftir að málið kom upp sendi Vilhjálmur lagadeild bréf þar sem hann fór fram á að einkunn hans fyrir ritgerðina yrði afmáð og að hann fengi jafnframt að innritast aftur í Háskólann til að skrifa nýja ritgerð."

 Innlent |mbl.is | 20.9.2001 | 17:28

"Segir að aðeins umsjónarkennari og prófdómari geti ógilt kandídatsritgerð.

Vilhjálmur H. Vilhjálmsson, sem lagadeild Háskóla Íslands svipti í gær lærdómstitli lögfræðings með því að ógilda kandídatsritgerð hans, segir að aðeins umsjónarkennari og prófdómari geti afturkallað einkunn hans en forseti lagadeildar hafi haft það að engu. Segir Vilhjálmur að framhald málsins sé í höndum lögmanns síns.Fram kom í fréttum Ríkisútvarpsins í dag að innan háskólans verði farið yfir allt málið og þar velti menn vöngum yfir því hver sé ábyrgð leiðbeinanda og prófdómara.Yfirlýsing Vilhjálms er eftirfarandi:Kandídatsritgerð mín, sem hefur verið nokkuð til umræðu í fjölmiðlun upp á síðkastið, var meðal annars samin með hliðsjón af gögnum sem Aðalsteinn Leifsson, fyrrverandi upplýsingafulltrúi ESB fyrir Ísland, sendi mér í marsbyrjun árið 2000 með tölvupósti. Í orðsendingunni tók Aðalsteinn fram að þar væru persónlegar hugleiðingar og vangaveltur hans. Þær væru mér til frjálsra afnota og hann vildi ekki að sín yrði getið sem heimildarmanns. Þetta ítrekaði Aðalsteinn við mig í samtali síðar og bar við stöðu sinni hjá ESB. Með orðsendingunni fylgdu fjögur viðhengi, alls um 50 blaðsíður, sem fjölluðu um fiskveiðistjórnunarkerfi ESB. Í einu af þessu viðhengjum kom fram að eitt þeirra væri fyrirlestur sem Úlfar Hauksson, stjórnmálafræðingur hefði flutt á fundi í Brussel. Það viðhengi, eins og hin, var þó algjörlega ómerkt.Tveimur mánuðum síðar notaði ég hluta af þessu efni ásamt öðrum heimildum við gerð kandídatsritgerðar minnar í þeirri góðu trú að Aðalsteinn væri höfundur þess. Síðar kom í ljós að hluti af þessum texta hafði áður verið birtur opinberlega. Um það var mér algjörlega ókunnugt. Þegar mér varð ljóst hvernig málum var háttað, en það var í kjölfarið á kvörtun Úlfars Haukssonar til lagadeildar, hafði ég þegar samband við Úlfar og skýrði honum frá málavöxtum. Ég bað hann afsökunar á þessum mistökum mínum og ítrekaði við hann að mér hefði verið ókunnugt um uppruna efnisins.Eftir að þetta mál kom upp í lok ágúst fór forseti lagadeildar, Páll Sigurðsson, þess formlega á leit við umsjónarkennara minn Stefán Má Stefánsson, prófessor og prófdómarann Jón Ögmund Þormóðsson, lögfræðing, að þeir létu í ljós álit sitt á málinu. Eftir að hafa farið yfir ritgerðina að nýju og borið hann saman við fyrirliggjandi gögn í málinu er niðurstaða þeirra eftirfarandi:„Þrátt fyrir þann hnökra á að tilgreina ekki heimildina, sem neminn kveðst ekki hafa vitað til að hefði birst á prenti, og talsverða hnökra um efnisvalið, metum við málið svo að þeir hefðu ekki leitt til þess að einkunn hefði verið lækkuð í falleinkunn. Við þetta mat er m.a. litið til þess að hluti efnisins var úr heimild, sem tilgreind var í ritgerðinni, en aðrir hlutar þess mismikilvægir og lutu mjög að lýsingu á staðreyndum og öðrum þekktum atriðum sem m.a. höfðu komið fram í fyrirlestrum undirritaðs kennara. Einnig er litið til ritgerðarinnar að öðru leyti.Með hljðsjón af framgreindu teljum við ennfremur að ekki sé fullnægjandi ástæða til þess að próf viðkomandi verði ómerkt.”Þessa formlegu álitsgerð umsjónarkennara og prófdómara, sem einir geta afturkallað einkunn mína, hefur forseti lagadeildar, Páll Sigurðsson, haft að engu eins og reyndar allt annað sem styður sjónarmið mín í málinu. Páll hefur í þessu máli komið fram sem rannsakandi, ákærandi og dómari. Það lýsir kannski best framgöngu hans í þessu máli að hann kaus að birta mér fyrrnefnda ákvörðun um ógildingu ritgerðar minnar og afturköllun á lögfræðiprófi mínu, í fjölmiðlum.Framhald þessa máls er í höndum lögmanns míns, Sigurðar G. Guðjónssonar hrl." 

 Innlent |mbl.is | 24.9.2001 | 15:34 

"Efni í tölvupósti var ekki til "frjálsra afnota"

Aðalsteinn Leifsson segir að í tölvupósti, sem hann sendi Vilhjálmi H. Vilhjálmssyni hafi hvergi komið fram að efni hans væri Vilhjálmi til "frjálsra afnota", eins og Vilhjálmur sagði fram í yfirlýsingu sem hann sendi fjölmiðlum í kjölfar þess að lagadeild Háskóla Íslands afturkallaði kandídatsritgerð hans í lögfræði.Yfirlýsing frá Aðalsteini er eftirfarandi:Þar sem nafn undirritaðs hefur dregist inn í opinberar umræður um kandidatsritgerð Vilhjálms H. Vilhjálmssonar við lagadeild Háskóla Íslands, tel ég rétt að eftirfarandi komi fram:Vilhjálmur leitaði til mín í mars 2000 eftir aðstoð vegna kandidatsritgerðar sem hann vann að um hugsanlega aðild Íslands að sjávarútvegsstefnu Evrópusambandsins (ESB). Þá var ég upplýsingafulltrúi fyrir fastanefnd framkvæmdastjórnar ESB gagnvart Íslandi og Noregi með aðsetur í Osló. Ég sendi tölvupóst 8. mars 2000 sem svar við fyrirspurn Vilhjálms. Ég varðveitti tölvupóstinn og viðhengin við hann.Í tölvupóstinum tek ég fram að Evrópusambandið hafi enga opinbera skoðun á því hver yrði hugsanlega niðurstaða hugsanlegra aðildarviðræðna við Ísland um sjávarútveg og því vilji ég ekki tjá mig um þá spurningu sem upplýsingafulltrúi framkvæmdastjórnar ESB. Hins vegar geti ég sent honum mínar persónulegu vangaveltur um þessa mikilvægu spurningu.Orðréttur texti tölvupóstsins er eftirfarandi:

„Thar sem eg get adeins skrifad a "skollotri" islensku i frjalsum texta sendi eg ther skilabod i Word skjali (villi.doc). Athugadu ad ESB hefur enga skodun a hugsanlegri adildarumsokn fra Islendingum og tjair sig ekki um hugsanlega nidurstodu hugsanlegra samningavidraedna vegna hugsanlegrar umsoknar! Thetta eru thvi personulegar paelingar minar."

Með tölvupóstinum sendi ég fjögur viðhengi: Bréf frá mér (villi.doc) þar sem ég gerði grein fyrir helstu hugmyndum mínum um efnið (2 blaðsíður), fyrirlestur sem Úlfar Hauksson skrifaði og flutti um svipað leiti í Brussel (11 blaðsíður), kafli sem ég skrifaði um samvinnu Íslands og ESB og var gefin út í bók (23 blaðsíður) og grein sem ég skrifaði um sjávarútvegsstefnu ESB í Morgunblaðið 27. september 1996 (2 blaðsíður).Í bréfi mínu til Vilhjálms gerði ég grein fyrir hverju viðhengi fyrir sig. Þar segir:

„Meðfylgjandi er fyrirlestur sem Úlfar Hauksson hélt fyrir skömmu um mögulega aðild Íslands að sjávarútvegsstefnu ESB á fundi í Brussel og ennfremur eldri grein sem ég skrifaði um sama mál. Læt að gamni einnig fylgja með smá kafla sem ég skrifaði um samskipti Íslands og ESB í bók sem Iðntæknistofnun gaf út seint á síðasta ári. Eins og þú sérð, þá erum við Úlfar efnislega sammála eftir athuganir okkar en ég vil þó leggja ríka áherslu á að aðildarviðræður eru pólitískt ferli sem ræðst af mörgum þáttum og niðurstaða er ekki gefin fyrirfram..."

Ennfremur segir í bréfinu:

„Ef þú hefur fengið ritgerðina hans Úlfars á bókasafninu hefur þú ágætis yfirlit yfir helstu rök fyrir því að Íslendingar ættu að fá viðunandi lausn í sjávarútvegi..."

Ástæða þess að ég hafði fyrirlestur Úlfars undir höndum er sú að ég var Úlfari einnig innan handar um öflun heimilda og við áttum í fræðilegum samræðum um efnið.Í tölvupósti mínum til Vilhjálms kemur hvergi fram að efni hans væri Vilhjálmi til „frjálsra afnota", eins og Vilhjálmur heldur fram í Morgunblaðinu 21. september sl.. Þegar Vilhjálmur hringdi til að þakka mér fyrir sendinguna sagði ég aðspurður að hann gæti að sjálfsögðu stuðst við og nýtt persónulegar vangaveltur mínar ef honum þættu þær skynsamlegar. Sú staðhæfing Vilhjálms að ég gæfi honum þar með heimild til að „nota að vild" fyrirlestur Úlfar Haukssonar er úr lausu lofti gripin. Í bréfi mínu til Vilhjálms stendur svart á hvítu hvaðan fyrirlesturinn kemur.Eftir að mál Vilhjálms H. Vilhjálmssonar kom upp og fór til umfjöllunar lagadeildar Háskóla Íslands sendi ég (4. september), með samþykki Vilhjálms, afrit af tölvupóstinum og viðhengjum hans til lagadeildarinnar."

Aðalsteinn Leifsson 

Innlent | Morgunblaðið | 26.9.2001 | 05:55

""Alrangar fullyrðingar"

Páll Sigurðsson, forseti lagadeildar Háskóla Íslands, segir þann hluta yfirlýsingar Vilhjálms H. Vilhjálmssonar sem snýr að sjálfum sér og störfum lagadeildar alrangan."Málið er afgreitt frá lagadeild og ég hef ekkert annað um það að segja. Vilhjálmur getur áfrýjað úrskurði lagadeildar til háskólaráðs sem er æðsti aðili innan háskólans en geri hann það ekki stendur úrskurður lagadeildar," sagði Páll.Vilhjálmur, sem lagadeild Háskóla Íslands svipti í síðustu viku lærdómstitli lögfræðings með því að ógilda kandídatsritgerð hans, segir að aðeins umsjónarkennari og prófdómari geti afturkallað einkunn hans."Þessar fullyrðingar Vilhjálms eru einfaldlega alrangar, lagadeild úrskurðar um mál af þessu tagi. Það var mikil vinna lögð í úrskurðinn innan lagadeildarinnar og svona ákvörðun hefði aldrei verið tekin án þess að hún væri mjög vel rökstudd," sagði Páll og áréttaði að mál Vilhjálms væri einstakt innan deildarinnar og í raun alls háskólans þar sem sambærileg mál hefðu ekki komið upp áður.Spurður hvort menn innan háskólans velti vöngum yfir því hver sé ábyrgð leiðbeinanda og prófdómara segir Páll að stjórnsýslumálið snúist um Vilhjálm en málið hafi vissulega vakið upp mikla umræðu meðal háskólaprófessora um einkunnagjöf og slíkt en vildi að öðru leyti ekki tjá sig um hlut umsjónarkennara og prófdómara. "

	Ný bankaráð skipuð
Ábyrgðarmaður færslu Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

Athugasemdir

[Baldur Fjölnisson, 7.11.2008 kl. 19:58]

Jesús minn almáttugur prédikari ég er kjaftstopp. Eru til samtök sækópata sem ráða í raun öllu hér og hafa skiljanlega sett þjóðabúið á hausinn.

[Viðskrifarinn (IP-tala skráð) 7.11.2008 kl. 20:10]

En hvað með Magnús Gunnarsson, fyrrum ..... og Val .... fyrrum.... ?

Eimskip - Búnaðarbanki - Íslandsbanki - Hafskip - Eitthvað sameiginlegt þarna? Og svo svona eitt eða tvö flugfélög líka?

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 7.11.2008 kl. 20:21]

Viðskrifari : Er Valur Valsson með eitthvað óhreint í pokahorninu annað en að vera Valsari ? ?  Hvað er með Magnús Gunnarsson ? ? Er að brenna við hjá þér nokkuð ?

[Baldur Fjölnisson, 7.11.2008 kl. 20:33]

Prédikarinn er það snjall að ég verð að gefa honum og Guði og Jesúsi ákveðna virðingu. Og svo hlýt ég að benda á að síðustu aldirnar hefur ríkisvaldið æ meir sótt í að taka við hlutverki Guðs. Nákvæmlega hvert það hlutverk er verður áfram rifist endalaust um. En trúlega snýst það um stjórnun fárra yfir mörgum og öll meðul notuð í því sambandi. Menn snúa út úr öllu og keyra ávallt fram úr sjálfum sér. En ég held að Guð ef hann er yfirleitt til hafi ekki minnstu áhyggjur af því. Þetta er jú allt saman tilraunaverkefni í alheimnum sem tekur grilljónir ára. Hræringar á einhverju sandkorni í útnára alheimsins skipta ekki nokkru minnsta máli í þessu sambandi.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 8.11.2008 kl. 12:15]

        Nei

Benedikt Halldórsson, 8.11.2008 kl. 11:59

[Benedikt Halldórsson, 8.11.2008 kl. 13:58]

ER ÞETTA SAMI MAÐURINN SEM SESTUR ER Í BANKARÁÐ GLITNIS OG TÓK ÓFRJÁLSRI HENDI EFNI ANNARS MANNS OG NOTAÐI ORÐRÉTT SEM SITT EIGIÐ Í KANDIDATSRITGERÐ VIÐ H.Í. ? - VAR SVIPTUR TITLINUM CANDIDATUS JURIS ÞÁ - EF SAMI, TREYSTA MENN ÞÁ SLÍKUM MANNI Í BANKARÁÐ ?

Nei og aftur nei. Predikari fer mannavillt.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 8.11.2008 kl. 14:19]

Benedikt : Viltu vera svo vænn að vísa okkur á hvaða Vilhjálmur H Vilhjálmsson það er sem þarna er sestur í bankaráð - þeir eru nú tæplega teljandi á fingrum annarrar handar sem bera þetta nafn.

[Benedikt Halldórsson, 8.11.2008 kl. 14:42]

Hinn rétti Vilhjálmur H. Vilhjálmsson gegndi um skeið starfi borgalögmanns og er tilnefndur af VG. Það er mynd af honum á bls. 6 í Fréttablaðinu.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 9.11.2008 kl. 13:18]

Þvílíkur álfur sem þú getur verið Predikari. Nei, umræddur maður er ekki sá sem situr í nýja bankaráðinu, heldur karl faðir hans, faðir og alnafni.

Hversu miklum tíma eyddir þú í þessa massívu heimildarvinnu þína? Þvílíkur bjáni, hahaha! Get your sources right áður en þú loggar þig inn á blóksíðuna þína og lætur gamminn geysa.

Juan Carlos (IP-tala skráð) 9.11.2008 kl. 06:20

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 9.11.2008 kl. 13:44]

Benedikt : Kærar þakkir fyrir ábendinguna.

Juan Carlos : Þú þekkir greinilega lítið til um hversu auðvelt er að nálgast þessar heimildir. T.d. þá fann ég símanúmer þitt á veraldarvefnum, sem er að því er virðist 868 7326. Þá þekkir þú lítið til almennrar kurteisi miðað við hvernig þú talar.

Þegar ég setti fram þetta blogg þá var ekkert komið fram um hvort þetta væri karl faðir þess sem ég setti fram spurningu um hvort væri sá sem ég hélt. Annars voru miklar líkur á að þarna gæti verið um að ræða ritstuldarmanninn úr lagadeildinni enda fer hann mikinn að jafnaði og lætur mikið á sér bera í blöðum sem Séðu og heyrðu eins og forsetinn núverandi. Þá virðist honum einkar lagið að næla sér í skjólstæðinga eins og meinta handrukkarann úr Kompási nýverið og fær því reglulega að tjá sig á fjölmiðlum fyrir vikið. Mér er sagt að sonur bankaráðsmannsins líti á sjálfan sig sem einhvers konar Denny Crane, stjörnulögmann íslendinga.

Síðan var ég að skoða myndina í Fréttablaðinu eftir ábendingu þar um og augljóst er að grunur minn reyndist ekki á rökum reistur. Hitt er annað að það er óþarfi að það fenni yfir "Denny Crane" og afrek hans, ekki síst þau fyrri. Það er kannski ágætt fyrir þá sem vantar lögfræðiþjónustu viti grunn þess sem þeir kunna að leita til. Ekki bara yfirborðskenndar upplýsingar úr tímariti sem Séðu og heyrðu.

[Bullukolla, 12.11.2008 kl. 23:45]

Vááá . . . þetta var lengsta færsla sem ég hef lesið.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 18.2.2009 kl. 08:58]

Þeir eru margir Þessir Vilhjálmar Vilhjálmssynir, og ekki syngja allir jafnvel.