SIGRÍÐUR INGIBJÖRG - UPPLÝSINGAR ÓSKAST UM HVER ÞESSI MISTÖK VORU SEM ÞÚ TALAR UM.

Sömuleiðis væri rétt að þú, hagfræðingurinn sjálfur, tíundaðir hvað hefði verið rétt að gera í stað þess sem gert var. Þú ert ekki trúverðug fyrr en þessi svör verða komin fram. Þá geta menn séð á hvaða akademíska grunni fullyrðingar þínar eru byggðar á.  Vinsamlega sendu þessar upplýsingar á ritstjórnir fjölmiðla svo almenningur geti áttað sig á þessu . Varðandi ábyrgðina .......... hvað munt þú aðhafast frekar við að axla ábyrgð ? Hefði kannski ekki verið rétt að manneskja, sem að eigin sögn veit hvað rétt er að gera og segja, léti Seðlabankann njóta hæfileika sinna og hagfræðisnilldar sem tekur öðrum hagfræðingum greinilega fram ? Þannig gætir þú stýrt Seðlabankanum með öðrum stjórnarmönnum þinum og axlað á þann hátt ábyrgð þína. Skipstjórar eru nú ekki vanir að fara fyrstir frá borði sökkvandi skips.

Segir sig úr bankaráði Seðlabankans

ERU FYRIRTÆKI GEISLABAUGSFEÐGANNA Á LEIÐINNI Á HAUSINN ? ? VÖRUSKORTUR YFIRVOFANDI Í BÓNUS - EÐA ER STEFNAN KANNSKI BARA AÐ YFIRTAKA SKIPTARÁÐANDA EIGI AÐ FARA FRAM Á TÓMUM VERSLUNUM ? ?

Einn viðmælanda Predikarans sagði honum á föstudaginn 3.10.2008, að hann hefði það eftir áreiðanlegum heimildum að skammt væri þess að bíða að viðskiptaveldi geislaBAUGSfeðganna færi á hausinn. Þessi kunningi hafði þetta eftir heimildum sem hann mat mjög traustar, en auðvitað hafa slíkar upplýsingar ekki alltaf mikinn sannleik að geyma eins og þekkt er.

Það sem rennir þó stoðum (maður þorir nú varla að nefna orðið stoðir á nafn nú orðið) undir svona fréttir er einmitt sú yfirlýsing sem kom frá Bónus að vöruskortur væri yfirvofandi. Þetta gefur einmitt hugleiðingum um hugsanlegt þrot þeirra geislaBAUGSfeðga byr undir báða vængi. Það skyldi þó aldrei vera að þeir séu í raun á leiðinni í þrot ? Ef svo fer tekur skiptaráðandi yfir reksturinn. Hafi viðskiptavinir tekið Bónus á orðinu fram að þeim tímapunkti og hamstrað vörur úr verslunum geislaBAUGSfeðga þá tekur skiptaráðandi við nánast tómum verslunum. Ekert eftir fyrir kröfuhafana. Sömuleiðis verður allur afrakstur sölunnar í seðlum og debetfærslum kominn í vasa geislaBAUGSfeðganna og ekkert eftir handa heildsölum þeim sem eiga viðskipti við þá, sjá til dæmis : Baugur og birgjar . Þeir tapa þá einhverra mánaða viðskiptum, enda frægur greiðslufrestur sem geislaBAUGSfeðgarnir skammta sjálfir viðskiptamönnum sínum. Skattgreiðendur verða þá að greiða skuldir þeirra við starfsmenn og annað sem til þarf.

HLJÓMAR SEM HILDIRÍÐARSYNIR SÉU Á FERÐINNI ENN Á NÝ, EN Í ÞETTA SINN Í EINKENNISFATNAÐI LÖGVÖRSLUNNAR !

Ekki er falleg mynd sem Jóhann yfirlögvörður sem og aðrir þeir sem hafa tjáð sig í fjölmiðlum um uppsagnir sínar  úr embættum sínum á suðurnesjum í dag, hafa dregið upp. Þeir mála Dómsmálaráðherrann upp sem skrattann á vegginn. Ekki mikil kurteisi né húsbóndahollusta sem sérlega er nauðsynleg í embættum lögvörslunnar umfram mörg önnur embætti.

Fyrir leikmönnum virðist þetta vera þannig að þeir geti ekki hamið sig í eyðslu á fjármunum sem Alþingi úthlutar á fjárlögum, heldur mergsjúga þeir fjárhirslur almennings með því að fara fram úr þeim heimildum sem þeim eru veittar, í stað þess að haga málum eftir meintri snilld sinni og nýta úthlutuðum fjármunum þannig að þær dugi með hagræðingu í rekstri. Þá segjast þeir vera að bera hag embættisins fyrir brjósti með því að hverfa til annarra starfa. Verður það ekki skilið öðruvísi en svo að fyrst þeir segja upp telji yfirlögvörðurinn  sig vera að "vernda hagsmuni embættisins og starfsmanna"  þá komi það sem sagt almenningi og starfsmönnum betur að þeir hætti.

Hvað er þá málið ? Það koma þá einfaldlega betri menn í störfin sem og menn sem eru ekki að tala gegn ráðherra sínum og yfirmanni sem starfar í umboði Alþingis sem aftur veitir fjármunum til rekstursins. Það er nú einu sinni þannig að vel þekktur er meðal almennings dugnaður og samviskusemi dómsmálaráðherra sem og metnaður að koma hlutum þannig fram að þeir þjóni hagsmunum þjóðfélagsins og skattgreiðenda. Sama má einnig segja á meðan sami Björn var ráðherra menntamála.

Ósáttir við ákvörðun dómsmálaráðherra

DOWNS BÖRNIN OG SAMVISKA LÆKNA

Predikarinn má eigi bindask, að birta frábæra grein sem birtist í Morgunblaðinu á síðasta miðvikudag eftir Guðmund Pálsson lækni. Þar fjallar hann um deydd börn í móðurkviði vegna Downs-heilkennis.

 

Morgunblaðið miðvikudaginn 21. maí, 2008 - Aðsent efni :

Downs-börnin og samviska lækna

Guðmundur Pálsson skrifar um fósturskimun og Downs-heilkenni

Guðmundur Pálsson

Guðmundur Pálsson skrifar um fósturskimun og Downs-heilkenni: "Læknarnir sjálfir eru í raun ekki vanmáttugir að verja þessi börn því þeir geta neitað að taka þátt í þessu."

"TVEIR kollegar mínir, þau Hildur Harðardóttir og Reynir Tómas Geirsson, læknar kvennadeildar, skrifuðu grein í Morgunblaðið sem ber heitið Fósturskimun og fjöldamorð.

Þeir taka til sín ásakanir sem birtust í leiðara Morgunblaðsins daginn áður þar sem fjallað er um þróun fóstureyðinga á Downs-börnum þar sem þeim er líkt við útrýmingu á tímum nasismans. Hún átti sér rætur í arfbótastefnum og skyldum hugmyndum um að sá veiki ætti að víkja fyrir þeim sterkari. Leiðarinn spyr þeirrar spurningar hvort hljómgrunnur sé fyrir slíkri útrýmingarstefnu á Íslandi. Ég hygg að flestir svari því neitandi. Við viljum ekki hafa þetta svona.

Málin hafa samt þróast þannig á umliðnum árum að næstum öllum þessum börnum er eytt í móðurkviði vegna skimunar sem framkvæmd er snemma í meðgöngu gagngert til að finna þessi börn og önnur alvarleg frávik. Undanfarið hefur verið rætt um þessa þróun og ég hygg að læknarnir sjálfir séu einnig uggandi. Menn hljóta að spyrja sig hvort æskilegt sé að hafa fósturskimun fyrir alla eða aðeins þær konur sem komnar eru yfir ákveðinn aldur.

En útrýming Downs-barna leiðir auðvitað af stefnu okkar í fóstureyðingamálum:

Eða hvernig á læknir sem framkvæmir fóstureyðingar að sannfæra sjálfan sig um að ekki skuli eyða Downs-börnum að ósk foreldra, úr því öðrum heilbrigðum börnum er einnig eytt með frjálsum hætti?

Það er uggvænlegt ef algjör sjálfvirkni ræður í raun ferlinu en það hefur óhjákvæmilega gerst á Íslandi.

Læknarnir sjálfir eru í raun ekki vanmáttugir að verja þessi börn – því þeir geta neitað að taka þátt í þessu. Þeim ber raunverulega skylda til að skoða hug sinn í hverju læknisverki. En þeim hefur lærst að líta á sig sem þögult verkfæri löggjafans og hafa vanist því. Því miður.

Læknar hafa á ýmsum tímum fundið sig knúna til að hlýða yfirvaldi, t.d. á stríðstímum, og vera ella skotnir. Halda mætti að svo væri, eða eru menn hræddir um að missa starfið?

Víða erlendis, t.d. í Bretlandi, hafa sérstaklega ungir læknar í vaxandi mæli nýtt sér þennan rétt að andmæla. Þeir einfaldlega neita að taka þátt í siðferðilega hæpnum störfum sem niðurlægja þá sjálfa og læknisstarfið. Það er eðlilegt að yngri læknar forðist að taka þátt í þessum störfum. Menntun fæðingalækna hefur breyst og þeir velja sér í auknum mæli sérstök svið innan sinnar sérgreinar. Þeir velja því að skilja út undan fóstureyðingar. Vilja ekki taka þátt í þeim og telja sér það ekki skylt, enda er það talið skítverk innan stéttarinnar.

Þeir hafna fóstureyðingum; ekki endilega á trúarlegum forsendum heldur persónulegum, vegna mannhelgi: Menn eru hreinlega ekki viljugir til að eyða lífi samkvæmt skipunum annarra. Og seint verður lækni þökkuð fóstureyðing.

Starfið telst „lágstatus“ starf sem grefur undan atvinnusiðferði persónunnar á meðan t.d. læknar sem sinna tæknifrjóvgun teljast hetjur og fyrirmyndir.

Ég vil auðvitað forðast að dæma kollega mína í þessu máli en almenningsálitið er að breytast og varnargrein eins og yfirlæknarnir skrifuðu hefði verið óhugsandi fyrir 5–10 árum.

Það þarf að taka á þessum málum af heiðarleika og þjóðin að spyrja sig hvort þetta eigi að halda áfram með þessum hætti. Og læknar og hjúkrunarfólk þurfa einnig að leggja mannhelginni lið.

Yfirlæknarnir sögðu í grein sinni að öll sjónarmið væru virt í þessu starfi. Þeim er ljós viðkvæmni málsins. Innan stofnunar er hægast að hafa samning milli deildar og hvers einstaks læknis, samning sem fjallar um vilja hans eða óvilja til að framkvæma fóstureyðingar. Slík ákvörðun myndi krefja menn til að skoða samvisku sína ofan í kjölinn.

Hér er vert að benda á aðalatriðið sem að okkur læknum snýr: Okkur ber ekki skylda til deyða fóstur því fóstureyðing er ekki læknisaðgerð í neinum venjulegum skilningi þess orðs og læknar sem stunda þær ættu að hugleiða alvarlega hvort þeir séu að brjóta læknaeiðinn. Neitun þarf að virða og taka vandræðalaust.

Höfundur er sérfræðingur í heimilislækningum."

SKYLDI HÆSTIRÉTTUR HAFA ÞOR TIL AÐ DÆMA SÉRA JÓNA ÞESSA LANDS ALLT EINS OG OKKUR SMÆLINGJANA ÞEGAR VIÐ BRJÓTUM AF OKKUR ?

 Það kemur í ljós innan einhverra vikna hvort séra Jónar þessa lands verði dæmdir af saknæmum verkum sínum. Það er engu til sparað í dómum þegar við smælingjarnir hrösum á vegi réttvísinnar og er þá ekki líku saman að jafna í umfangi brota okkar miðað við brot þau sem kært er fyrir í þessu Baugsmáli öllu. Það virðist vera að um einbeittan brotavilja sakborninga að ræða gegn meðeigendum sínum í félaginu á meðan það var í dreifðri eignaraðild. Þannig munu þeir hafa látið almenningsfélagið lána sér heimildarlaust af hendi stjórnar eða hluthafa fyrir kaupunum á 10-11 sem einn sakborninga seldi síðan félaginu umsvifalaust aftur á mun hærra verði en hann keypti það á og hélt sjálfur eftir geysilega ríflegri þóknun fyrir. Síðan var almenningsfélagið með bókhaldsbrellum svikið á of lítið fé út úr hinum almennu hluthöfum þannig að þeir voru hlunnfarnir og félagið afskráð af markaði.Í Bandaríkjum Ameríku eru menn sem stunda viðskipti sín á þennan hátt gagnvart meðeigendum sínum sem og gagnvart stjórnvöldum í bókhaldstilfæringum sem ekki eru eftir bókhaldslögum og til þess fallin að blekkja ríki, almennan hluthafa sem og kauphöll settir í fangelsi með sverar sektir á bakinu og svo er lyklinum að fangelsishurðinni vanalega hent.Það verður fróðlegt, eins og fyrr segir, að sjá hvort geislaBAUGSsmíði feðganna & CO í fjölmiðlum sínum  um árin skili sér inn í raðir dómara Hæstaréttar. Munu þeir hafa dug til að dæma eftir efni hinna vel rannsökuðu ákæruatriða eða, eins og mig grunar að verði, sleppa vegna lagatæknilegra atriða.

MIKE TRENT SAKSÓKNARI UM ARON PÁLMA Á BLOGGI ÖLDU KÖLDU.

 Aron Pálmi með stuðningshópi

 

Michael E. Trent saksóknari

Alda Kalda heldur úti bloggi á haloscan.com. Þar mun hún hafa árið 2005 skrifað um mál Arons Pálma. Nýlega mun þessum Michael E. Trent saksóknara hafa borist vitneskja um skrif hennar um málið og varð honum hvatning til að skrifa henni um málið  sjá hér . Það bréf birti Alda Kalda nýverið.

Predikarinn skrifaði í framhaldi af Morgunblaðsfrétt 26.8.2007 og forvitnaðist um hvort einhver vissi um hvert brot Arons Pálma raunverulega var : Hvert var nákvæmlega brot það sem Aron Pálmi framdi á sínum tíma?

Þar má sjá að menn voru ekki alveg með brot hans á hreinu. Saksóknarinn frá Texas upplýsir málið eins og það leit út fyrir embætti hans eftir rannsókn þess. ´

Predikarinn hefur tekið sér það bessaleyfi að snúa bréfi Mikes á Íslensku. Beðist er velvirðingar á að hugsanlega kann að vera einhver blæbrigðamunur á því sem Mike segir á enskunni og þýðingu predikarans, en vonast er til að þessi lauslega þýðing breyti ekki efnislega því sem Mike skrifar í umræddu bréfi.

Hér kemur bréf Mike Trents :

 

"Upplýsingarnar á þessari bloggsíðu eru einhver einhver argasti útúrsnúningur staðreynda sem ég hef nokkru sinni séð. Það vill svo til að ég er saksóknarinn sem sendi “aumingja” Aron í 10 ára fangelsi. Þau hefðu átt að vera 40.

Aron var dæmdur sekur fyrir að nauðga --bæði í munni og endaþarmi-- 5 ára gömlum dreng. Aron var þá 13 ára sjálfur, ekki 12. Í eitt skiptið hafði hann [Aron] meðferðis sleipiefni og notaði það til þess að bera á getnaðarlim sinn og renna honum inn í endaþarm fórnarlambsins. Hann hótaði að myrða foreldra hins unga drengs og taka af honum öll leikföngin hans ef hann segði nokkru sinni frá þessu. Þessi ungi drengur, nú ungur maður, ber enn fram á þennan dag ör eftir þennan verknað.

Þetta var vitaskuld ekki það eina sem Aron gerði. Hann níddist einnig á 3 öðrum börnum, tveimur yngri en 7 ára og öðrum sem var um 10 eða 11 ára. Hann [Aron] var sérstaklega stór eftir aldri, jafnvel þá (hann vegur nú yfir 136 kg.) og gat auðveldlega hrætt yngri börn.

Á meðan hann [Aron] var vistaður í unglingafangelsinu fyrir þessi brot, voru gerðar tilraunir til þess að endurhæfa hann [Aron] og veita honum sálfræðiaðstoð. Aron viðurkenndi að hafa ofbeldishneigða kynferðislega óra um börn, og að hann kysi helst litla drengi þar sem getnaðarlimir þeirra væru mun minni en hans eigin. Hann [Aron] var ítrekað metinn sem sérstaklega hættulegt kynferðislegt rándýr.

Ef þessir verknaðir hæfa skilgreiningunni “læknisleikur” meðal “siðmenntaðra” þjóða þá óttast ég mjög um öryggi barna ykkar. Þið hafið augljóslega fengið mjög svo villandi upplýsingar frá hópi manna sem hafa gert mál Arons að fjölmiðlafári, með þá ályktun á lofti að sjálfsögðu, að réttarkerfi Texas hljóti að vera allt of dómhart. Er það ekki í ætt við hvernig það er sett fram í kvikmyndahúsum og í sjónvarpi ?

Sannleikurinn er þessi: Aron var ekki í læknisleik, þetta voru ekki bara bernskubrek og hann er ekki fórnarlambið í málinu. Á ónærgætinn og fólskulegan hátt níddist hann [Aron] á fjölda fórnarlamba, beitti þau ofbeldi á nærri alla hugsanlega vegu auk þess að bæla þau andlega. Ég er stoltur af því að hafa sótt hann [Aron]  til saka og eina eftirsjá mín er að hann skyldi ekki verða dæmdur til margfalt lengri fangavistar. Hann átti hana skilda. Þú [Alda Kalda] ættir að setja þennan pistil sem viðbót við bloggfærslu þína. Eða þá eyða öllum færslunum um málið. Þetta er gróf meiðing á fórnarlömbum illrar ófreskju.

Mike Trent

Aðstoðar saksóknari Harris sýslu, Texas."

7. janúar 2008

HAFA "SAMKYNHNEIGÐIR" VEIÐILEYFI Á BÖRNIN OKKAR ? - ÚR MORGUNBLAÐINU 19.11.2007

Predikarinn ætlar að leyfa sér að feta í fótspor "Púkans" og vekja athygli á stórmerkum skrifum s.l. mánudag í Morgunblaðinu. Hér á eftir kemur greinin í heild sinni, ekki í stíl "Púkans" sem les hana eins og "Skrattinn les Biblíuna" . Ekki væri verra ef einhver snillingurinn gæti gefið slóð á þetta viðtal í Kastljósinu sem um er rætt :

Mánudaginn 19. nóvember, 2007 - Bréf til blaðsins

Hafa „samkynhneigðir“ veiðileyfi á börnin okkar?

Frá Sigþóri Guðmundssyni

ÉG ER einn af mörgum kristnum mönnum í þessu landi sem eru orðnir dauðþreyttir á yfirgangi og frekju hins fámenna hóps „samkynhneigðra“ og kornið sem fyllti minn mæli var fréttaflutningur í einu dagblaðanna, síðar í Kastljósi RÚV, hinn 23. október, ömurlegt og ósmekklegt viðtal við ungan dreng, eða eigum við að segja barn, sem virðist hafa orðið fyrir því sem ég kalla kynferðislegt áreiti af hálfu svokallaðrar ungliðadeildar „samkynhneigðra“. Í viðtalinu kemur fram að í áttunda bekk grunnskóla hafði verið fluttur fyrirlestur um „samkynhneigð“, já, við erum að tala um 13 ára börn. Eftir fyrirlesturinn taldi barnið sig eiga erindi á fund þeirra og það sem verra var er að faðirinn fór með barnið sitt og skildi það eftir í höndum þessara aðila sem við vitum öll að er ekki íþróttafélag eða björgunarsveit. Afleiðingarnar fengu margir að sjá. „Samkynhneigðir“ virðast hafa nánari aðgang að börnum okkar á viðkvæmu aldursskeiði heldur en við höfum gert okkur grein fyrir og það í menntastofnunum sem við treystum fyrir börnum okkar. Hvernig geta 13 ára börn ákveðið að þau séu „samkynhneigð“? Börn eiga að geta borið væntumþykju hvert til annars þó af sama kyni séu án þess að vera att út í það sem hingað til hefur af kristnum mönnum þótt vera kynferðislegur ólifnaður. Börn eiga líka að fá að vera listræn, viðkvæm og ljúf án þess að vera flokkuð kynferðislega. Við sem eigum börn og barnabörn þekkjum vel hversu viðkvæmt tilfinningalíf unglinga er og hve áhrifagjörn þau eru.

Það er tímabært að hætta þessari sjoppulegu tilfinningasemi gagnvart kynlífshreyfingu þessari. Rísið upp, íslenskir karlmenn og konur, gegn skefjalausum yfirgangi „samkynhneigðra“ og lagsmanna þeirra, sem hafa fengið að ganga alltof langt í svokallaðri mannréttindabaráttu sinni. Nú er svo komið að það er varla til sá karl eða kona sem þorir að andmæla. Fjölmiðlar og fréttamenn eru gjörsamlega stjórnlausir og gæta ekki að réttlátum fréttaflutningi þar sem önnur sjónarmið komi fram en „samkynhneigðra“ heldur bregðast illa við ef einhver berst gegn þessu málefni sem þeir virðast hafa gert að sínu.

Það virðist einnig aðeins vera einn prestur eftir innan þjóðkirkjunnar sem þorir að standa opinberlega upp gegn guðleysinu og óska ég Geir Waage til hamingju með það.

Að lokum bendi ég á Rómverjabréf Páls postula, kafla 1. Gamla góða þýðingu.

Með kveðju til þjóðar minnar.

SIGÞÓR GUÐMUNDSSON